Het vogelleven van Kees en Joke Diepstraten
Een begin van het vogelleven van Kees Diepstraten en Joke Diepstraten-Lemaire.
Kees Joke
Geboren 20 augustus 1947 te Maassluis, 28 juli 1952 Gehuwd met Joke Lemaire op 2 juli 1070, gehuwd met Kees Diepstraten Twee zoons, idem Woonachtig Adriaen Brouwerstraat 31 in Maassluis. idem 2e zoon in het gezin van acht kinderen. Vierde kind (tweeling) in gezin van vijf.
Ome Sjaak Zwaard had kanaries, waterslagers en woonde 8 deurtjes verder aan de Noordvliet, waar de familie Diepstraten ook woonde, maar vader hield alleen kippen, eigenlijk was de hele tuin een groot kippenhok. Toch trokken die zangvogeltjes en na te zijn getrouwd op 2 juli 1970, kwamen er en kanaries en kippen. Omdat we een serre hadden begonnen we al vroeg met de kweek, maar dat kon ook verschrikkelijk fout gaan, als we de lentezon verkeerd inschatte en voor de jongen in de bovenste kooien de warmte echt te veel was geworden, ondanks dat we de ruiten hadden gewit kalkt, zoals in het Westland de gewoonte was/is. Maar ook Joke vond vogels ook erg leuk, eerst Duitse kuif kanaries, maar al snel ruilde ze die in voor Tropische vogels Zo waren haar lievelingsvogels (en nog steeds) kleine ekstertjes.
Pas veel later wilden wij ons gaan verdiepen in onze hobby en melden wij ons aan om de opleiding van keurmeester bij de NBvV te gaan volgen. Maar bij de toelatingstest bleken wij nog ‘te groen’ te zijn. Wat betekende dat we ons beter moesten voorbereiden en dat was het begin van een voorbereidende studie periode, waarop de vogel encyclopedieën bijna standaard op de bank lagen. We deden twee jaar later opnieuw de toelatingstest en deze keer met voldoende kennis van zaken. Dat betekend dat er twee jaar nog harder/intensiever moest worden geleerd en nu met huiswerk. De vele uren werken aan allerlei mogelijk erfelijke uitkomsten van kleurslagen vond ik eigenlijk een soort strafwerk en dus mocht ik aan het einde van het eerste leerjaar, mijn mening hoe het dan wel moest, aan het papier toevertrouwen, maar dat werd door de docenten niet echt begrepen, mogelijk het begin van wat wrijving dat tot en met het examen door liep en mogelijk tot het zakken voor het examen heeft geleid. Joke daarentegen slaagde wel en zo werd zij 12 jaar eerder keurmeester tropische vogels en daarop aansluitend keurmeester kromsnavels.
Pas nadat ik met vervroegd pensioen ben gegaan, heb ik de draad weer opgepakt en werd de cursus decentraal in Maasland gehouden, waar het eerst landelijk in Apeldoorn was. Toen nog met 27 personen, maar in Maasland met slechts acht. Na twee jaar opleiding opnieuw examen waarvoor ik nu wel slaagde en erop aansluitend, net als Joke met de kromsnavels een cursus postuur van een jaar. En omdat we nu wel lekker bezig waren (en meer tijd hadden) vijf jaar later de COM cursus om Internationaal keurmeester te worden, ik voor kleurkanaries en Joke voor tropen.
Tot zo ver de hobbelige weg om keurmeester te worden, met vallen en opstaan, wat betekend dat je zo maar géén keurmeester bent en dus op voorhand al veel van vogels af moet weten voor je eraan begint. Het is wel een boost binnen het bedrijven van je hobby en ook daana, want om keurmeester te blijven zal je blijvend opfriscursussen moeten volgen en van de laatste ontwikkelingen op de hoogte blijven en om praktische ervaring op te doen, wat essentieel is om je keurmeesterschap goed uit te kunnen voeren.Dan alle bijkomende zaken, zoals lidmaatschap van besturen die van je worden verwacht. Het schept bijna verplichtingen om je binnen verenigingen dienstbaar te maken. Daarnaast is dat ook binnen ons district bestuur, de keurmeesters vereniging, technische commissie en tot aan de bonsdraad toe.
Als je duizendpoot wil worden is het ‘Je Kans’ maar je moet er wel voor in ‘de wieg gelegd zijn’.
Dan de hobby zelf, die met name ik, jaren met onze overleden vriend Henk Dries samen heb mogen houden en dan komen de lezingen met zo’n power point presentaties makende vriend snel aan de orde. Het maken kon Henk als geen ander, maar hij lied het geven van de presentatie aan mij over. We hebben stad en land en ook in België afgereisd om kennis en kunde met vogelliefhebbers te delen en dat deden we graag, zeker met medewerking sponsoring van Witte Molen waardoor het voor betrokken afdelingen betaalbaar bleef, ook al moesten we ervoor naar Groningen of België.
De vogels die we samen hielden werden in die tijd “gratis“ gevoederd door Witte Molen, omdat wij (Henk en ik) hadden afgesproken dat we ‘in natura’ wilden worden uitbetaald, zeg maar in voer. Het houden van vogels kende in die tijd geen belemmeringen, we hadden ruimte voldoende konden naar hartenlust onze hobby uitoefenen. Dat is met het verlies van Henk en recent veranderd. Door nieuwe buren die de Gemeente van Maassluis om handhaving hebben verzocht omdat ze overlast van muizen hadden, hebben we alle vogels uit onze woning moeten verwijderen. Op dit moment hebben we nog per persoon 20 kooitjes over, waar we wel tevreden mee zijn, maar het is toch heel wat anders, dan de bijna 130 die we eerst hadden. Ik zeg maar zo, ‘wie het kleine niet eert is het grote niet weert’ De omstandigheden met Joke laten deze aanpassing eenvoudiger accepteren. Dan blijven er nog een aantal lezingen over zodat er voldoende ’ontspanning’ maandelijks is.
Bij V&V heb ik gezegd dat als het nodig is ze op me mogen rekenen en dat betekend dat ik zoals nu een stukje over mijzelf mag schrijven en a.s. maandag een toelichting geef naar aanleiding van de brief van John en daarmee hoop ik dat we als team SAMEN want dat zijn we als vereniging er een mooie en vooral gezellige club van maken.
Ik beloof omdat de tijd van het inleveren van copy dringt dat ik de volgende keer iets zal schrijven voor jullie als vogelliefhebbers, alleen over vogels en hoe ik en vooral waarom, ik mijn hobby beleef.
Dan heb ik er een paar foto’s bij en zien jullie mijn hok en mogelijk wat resultaat in een nestje liggen.
Voor nu heb ik het bij tekst gehouden, zodat die me kennen weten hoe de weg naar nu en vandaag in ons leven is verlopen.
Tot komende maandag, met vriendelijke sportgroeten Kees en Joke Diepstraten-Lemaire